3. Ποιοι κανόνες διέπουν μια φιλοσοφική συζήτηση με παιδιά;

    Το να τεθούν εξαρχής κανόνες για μια ορθή διεξαγωγή της φιλοσοφικής συζήτησης, ειδικά όταν πρόκειται να επακολουθήσουν και άλλες συνεδρίες, είναι μια αναπόφευκτη αλλά και δημιουργική δραστηριότητα. Κάθε σχολική ομάδα χρειάζεται να δημιουργήσει τους δικούς της κανόνες με δημοκρατική συναίνεση. Μετά από συζήτηση θα φτιαχτεί ένας κατάλογος που θα περιέχει οδηγίες για να κάθονται τα παιδιά ήσυχα, να μη διακόπτουν όποιον μιλά, να περιμένουν τη σειρά τους και να σηκώνουν το χέρι πριν μιλήσουν. Η Joanna Haynes: Τα παιδιά ως φιλόσοφοι. "Μεταίχμιο", Αθήνα 2009, σελ. 115, παρέχει τον εξής κατάλογο με βασικούς κανόνες για τα πρώτα στάδια μιας παιδικής φιλοσοφικής ομάδας:

    - Δεν φωνάζουμε.

    - Όταν κάποιος μιλά, δεν τον διακόπτουμε.

    - Δεν βρίζουμε και δεν χρησιμοποιούμε αγενείς λέξεις.

    - Κάνουμε υπομονή και περιμένουμε τη σειρά μας.

    - Διαθέτουμε αυτοέλεγχο.

    - Ακούμε προσεκτικά με τα αυτιά, τα μάτια και το μυαλό.

    - Μένουμε ήρεμοι.

    Αυτοί οι κανόνες μπορούν να γραφτούν σε μια αφίσα και να αναρτηθούν σε μια περίοπτη θέση, για να ανατρέχουν σ' αυτούς οπτικά τόσο τα παιδιά όσο και η δασκάλα, όποτε χρειάζεται. Ενδέχεται όμως να αμφισβητηθεί η αναγκαιότητα κάποιου από αυτούς τους κανόνες και να σβηστεί, να τροποποιηθεί ή να αντικατασταθεί με άλλον κανόνα.